نقد بازی: Halo 4

 

   

مدتی گذشته اما سرانجام رئیس بزرگ برگشت. Halo 4  سرانجام منتشر شد و هرگونه نگرانی در رابطه با حق امتیاز آن توسط یک شرکت نرم افزار نویسی جدید حل شد. آخرین نسخه بازی  شامل      عالی ترین ویژگی ها است و بهترین هایش را برای تمام طرفدارانی که مدتها منتظر سری جدیدی از مدل Halo  بودند به ارمغان آورد. نقد ما بر اساس  سری Xbox 360  این بازی است.

وقتی در ابتدا می خواهید Halo 4  را بازی کنید دقیقا نمی دانید چه انتظاری باید داشته باشید. آیا برنامه نویسان ۳۴۳ صنایع در نظر می گیرند که چه چیزی با رفتن “بونجی” ادامه پیدا خواهد کرد و به کجا ختم خواهد شد؟ چه طور این قضیه به شکلی عالی حل خواهد شد، و چه نیروهای اهریمنی با رئیس بزرگ برخورد خواهند کرد؟ داستان تقریبا به این شکل آغاز می شود که شما از یک خواب “کریو” دوباره به زندگی برمی گردید، و خودتان را به همراه “کورتانا” همکار هلوگرافیک خود،  تنها، در فضا پیمای شکسته UNCS    می یابید.

همه چیز به سرعت آغاز می شود، انتقالی عجیب باعث می شود که شما دست به جست و جو بزنید که سرانجام  خود را درگیر مبارزه علیه یک تهدیدی جدی برای بشریت می بینید. این بازی از لحاظ استودیو و همچنین سخت ترین مراحل سپری کرده در صنعت یکی از کامل ترین هاست. “بونجی” اینچنین بدنه کاری فوق العاده ای را ساخته است که بازی های سری Halo  آنها، تهدید جدی برای اظهار نظرهای کارشناسانه خواهد بود. تشکر از ۳۴۳ صنایع، خیلی چیزها را بیش از آنچه که باید باشند ثابت کرده است.

به طور موثر، اکنون ما آماده ایم که پیرامون هر مورد بدانیم و علاقه ای را که به آن نشان دادیم را بیشتر جلوه دهیم. داستان بازی به گونه ای خاص پیچیده است که همین عامل باعث می شود تمرکزمان را بیشتر کنیم و نیز داستان به شکلی است که انگار به طور نزدیکی با اعمال و کارهای شما عجین  می شود. یکی از انتقاداتی که به بازی های قبلی از این سری می شد این بود که، جریان و داستان بازی گه گاهی خیلی فرعی و وارد حاشیه می شد، به گونه ای که عمل و کار شما به قدری ساده      می شد که شما حتی نیاز نداشتید که بدانید برای چه شلیک می کنید و فقط مجبور بودید ماشه تفنگ را داشته باشید.

اکنون بازی به گونه ای است که قسمت های داستان حلقه وار به هم پیوسته اند و دارای وحدت موضوعی موازی هستند که هم زمان رخ می دهند. عمدتا هر قسمت معنایی را دربر دارد. داستان وزن خود را دارد و به گونه ای است که شما در جریان اتفاقات قرار خواهید گرفت و دیگر به نحوی نخواهد بود که از کشتن بیگانگان نامربوط خوشحال شوید.

بدون از دست دادن هر گونه هیجانی، هسته اصلی داستان شما را با یک مدل جدید از نیروهای بیگانه رو به رو می کند، پرومیتوس ها و این اهریمن جدید توسط یک هیولای زشت و بسیار منفور به نام “دیداکت” هدایت می شود. شما بارها توسط او شناسایی و شکار می شوید و این تهدید به شما  می قبولاند که به چیزی مثل Halo  نیاز دارید، تبهکاری حقیقتا ترسناک که باید انرژیتان را بر روی او متمرکز کنید.

روابط متقابلی بین رئیس بزرگ و کورتانا وجود دارد که البته همه چیز در این رابطه خوب نخواهد بود، مثل اینکه یار هلوگرامیتان مقدار تکنولوژی مشخصی برای زنده ماندن و فرار از مرگ دارد. نمی خواهم درباره آن زیاد حرف بزنم، اما اکثر اوقات این مقوله نیاز به درون نگری دارد و گه گاهی علاوه بر تنش و کشش حاصله به یک سری رشته داستان شخصی نیز نیازمند است، به همان شکلی که تصویر بزرگ ایجاد می شود و شما با دیداکت می جنگید. همچنین مکالمات زیادی با تعداد شخصیت های کم وجود دارند که به خوبی قابل مشاهده اند و به همین دلیل شخصیت هایی سازگار و سرگرم کننده به داستان اضافه شده اند. به سادگی این بازی در زمره بازی هایی با داستانی پیچیده با مدل و مقداری فعالیت صوتی فوق العاده قرارمی گیرد مانند آنچه که در جهان واقعی وجود دارد. چیزهای زیادی برای افراد زیادی اتفاق می افتد، همه در یک زمان، همین امر باعث می شود که این بازی قابل باور باشد.

داستان بازی با سطوح فوق العاده ای از صحنه های اکشن همراه است و این صحنه ها با بهترین طراحی انیمیشن و صدا گذاری نیز تکمیل می شوند.

محیط و مکان های بازی در Halo 4   بسیار گسترده هستند و به همان شکلی که طرفداران Halo  انتظار داشتند طراحی شده. وجود نبردهای آتشین در صحنه های بسته و نیز صحنه های پر از ماموریت های  تک تیر اندازی که به شما کمک می کنند تا به خوبی از این بازی لذت ببرید. بازی همچنین این اجازه را به شما می دهد تا با استفاده از مدل های مختلفی از تانکها، اسلحه و دیگر سخت افزارهای مخرب به هر آن چه که آرزویش را دارید برسید.

در این بازی تانکهای سنگین  UNCS و جیپ و دیگر ماشین ها وجود دارند که با آخوندک های  متحرک مسلح به راکت انداز و حمله های ماشین هایی به شکل  ماموت های غول آسا همراه می شود. این ماشین های غول پیکر از آن دسته ماشین هایی هستند که دیگر سربازان، ماشین ها و سلاح های UNCS را حمل می کنند. شما همیشه از این مورد خوشحال می شوید که این ماشین های غول آسا مانند لکه ای، جلوی افق را می گیرند، فقط مراقب باشید که در زیر چرخ های این ماشین ها گرفتار نشوید.

پرومیتوس ها نیز مانند سنت همیشگی Halo  میزان سلاح های جدیدی را به جدول می آورد که همه آنها کاملا به کارتان می آید. چه تصادفی! این سلاح ها نیز مانند Lego  مغناطیسی، خودشان را از طریق هوای رقیق سرهم می کنند.

این مورد خیلی عالی به نظر می رسد حتی اگر دسته سلاح های پرومیتوس، که خیلی شبیه میمون هستند، از طریق هر دو انبارهای مهمات UNCS در دسترس باشند.

پرومیتوس ها نیز گول زننده به نظر می آیند. مخصوصا که به صورت نیمه واقعی، نیمه دیجیتالی      ( داده محور) هستند و به همین دلیل است که هنگام نابودی به صورت غیر مادی در هوایی رقیق تبدیل می شوند. مهم نیست که آنها از چه هستند، مهم این است که از جنگیدن با آنها لذت می برید، مخصوصا وقتی که از برخی الگوهای جنگی فوق العاده و خلاقانه استفاده می کنند، مثل پوشش نیروهای هوایی وقتی که به صورت ثابت بر روی سربازان در حال پرواز هستند، سپرهای غیرقابل نفوذ. پرومیتوس ها نیز زمانی واقعا کشنده می شوند که از تلپورت لحظه ای خود استفاده کرده و درست در مقابل شما ظاهر شوند که ضرباتشان واقعا مخرب خواهد بود.

بازی هنرمندانه طراحی شده است. نبردهای لحظه ای وجود دارند که بلافاصه بعد آنها وقفه ای است تا خونسردی خود را دوباره بدست آورده مهیای جهنم دیگری شوید، درست مثل سیاره ای که زیر پای شما خود را منفجر می کند و به تکه هایی تبدیل می شود. تنها عباراتی که می شد برای ماموریت های اولیه بازی که معمولا شیوه ای مرسوم داشتند به کار برد این عبارت است ” یادآوری سرگرمی هایی که بسیار آشنا بودند”. وقتی چالش های زیاد و جنگ های لحظه ای را می بینید، به خوبی متوجه این تعادل فوق العاده ای که در گیم پلی Halo 4 وجود دارد می شوید که آن هم به خاطر بخش های جذابی است که اصلا احساس آشنایی با آنها را نخواهید کرد.

Halo 4 شما را انگشت به دهان خواهد گذاشت. تمامی محیط بازی عالی طراحی شدند اما فضایی را ایجاد می کند که انگار لحظات جنگ و درگیری در پارک بچه ها اتفاق می افتد که البته این هم بخشی از تجربیات سری Halo  است. یورش های غیر قابل دفاع، پادگان های دفاعی، تعقیب و گریز ها و نبردهای رو در رو از جمله قسمت هایی هستند که لذتشان را هیچ وقت فراموش نخواهید کرد. مهمات بازی به اندازه کافی کم هست تا مطمئن شوید هر شلیک شما آخرین بیگانه و دشمن را خواهد کشت و میله سلامتی شما در حالت بحرانی است.

آنچه که ما تقریبا دنبالش هستیم، تجربه صحنه جنگ درHalo 4 است. لحظات کمی وجود دارند که شما از برخوردتان با دشمن یا ماموریتتان مطمئن نباشید، اما در اغلب اوقات “کورتانا” به موقع و سریع عمل می کند. بازی نیز گاهی اوقات وقتی شما درحال جست وجو در حاشیه های یک منطقه هستنید گیر می کند که بدترین حالتش در صحنه های مربوط به جنگل است، با این وجود جبران این نقیصه در صحنه های بازی مهیج خواهد بود.